In de wereld van coaching wordt er vaak gesproken over ‘de beste versie van jezelf worden’. Ik heb dit nooit helemaal begrepen.
Dit doel vertrekt mogelijks vanuit een goede intentie, maar draagt inherent de stelling in zich dat we nu ‘nog niet goed genoeg zijn’.
In mijn persoonlijke ervaring zit het werk net in het leren loslaten van die ‘beste versie van mezelf’. De verwachtingen die ik mezelf opleg te door-zien (een illusie van het ego) om zo terug in contact te komen met mijn oorspronkelijke en natuurlijke aard, spontaan en vrij.
Het gaat eerder over het leren accepteren van bepaalde aspecten in mij die in mijn ogen nog niet ‘optimaal’ zijn. Acceptatie in de actieve vorm van leren herkennen, erkennen en begrijpen. We kunnen niet loslaten wat we niet hebben aanvaard.
Ik zie veel mensen mét mij die strijd met zichzelf aangaan, meestal onbewust. En het is daar waar we energie en vitaliteit verliezen. Het is alsof we een éénmalig doel hebben, en eens we dat hebben bereikt al onze problemen zijn opgelost. Zo werkt het niet, helaas ;-).
We zijn als mens namelijk continue in evolutie, groei is iets dat elke seconde plaatsvindt. Er is niet zoiets als ‘groeien’ en ‘niet groeien’. Of ‘werken aan mezelf’ en ‘niet werken aan mezelf’. Het is net onze natuur om voort-durend in beweging te zijn en ons niet vast te pinnen aan een bepaald ideaalbeeld dat zich zal voltrekken ‘eens we alles goed doen’. We zijn al goed genoeg, niks hoeft verbeterd/veranderd te worden. Alles is al aanwezig.
Dus wanneer we iets onaangenaams ervaren, kunnen we het ook leren zien als een gelegenheid om onszelf beter te leren kennen. Stil te staan en zorgvuldig te kijken hoe en waaraan we vasthouden (de zogenaamde ‘beste versie’).
We kunnen niet in ons denken een ideaalbeeld verzinnen en dan heel hard werken om daaraan te voldoen (waar zit de vrijheid?). Nee, we hebben alles wat zich aandient toe te durven laten en onszelf te zien voor wat we zijn. Een wezen in evolutie.
Hoe meer we durven meedeinen op de golven van het leven, hoe vrijer we zijn. Hoe meer on-bevangen we kunnen openstaan voor wat er op ons pad komt.
En helder te zien wat de bedoeling is: het is geen optimalisatieproces, het is een bevrijdingsproces.
Daar zit de vreugde, daar zit het geluk!
Elke